• วรงค์ ปวราจารย์ และ อาทิวรรณ โชติพฤกษ์ “หลักเทอร์โมไดนามิกส์วิศวกรรมเคมี” (2552)
• สื่อการสอนวิชา Chemical Engineering Thermodynamics I, Surface Technology, Engineering Materials II, Materials Characterization และ Molecular Chemistry

• มีผลงานวิจัยที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิชาการระดับนานาชาติทั้งสิ้น 11 บทความ ทั้งนี้มี 2 บทความที่เคยได้รับการจัดอันดับใน Top 25 Hottest Articles ของ ScienceDirect ในสาขา Materials Science
• มีผลงานนำเสนอในที่ประชุมวิชาการระดับนานาชาติ 6 เรื่องและในที่ประชุมวิชาการระดับชาติ 12 เรื่อง

เป็นอาจารย์ที่ปรึกษาชมรมวาทศิลป์และมนุษยสัมพันธ์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ซึ่งมีผลงานทั้งในระดับภายในมหาวิทยาลัยและระดับชาติ ดังต่อไปนี้

• เป็นที่ปรึกษาโครงการค่ายมนุษย์สัมพันธ์ ซึ่งจัดขึ้นเป็นประจำสำหรับนิสิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยเพื่อพัฒนาบุคลิกภาพของนิสิตและส่งเสริมมนุษย์สัมพันธ์ระหว่างนิสิต
• เป็นที่ปรึกษาโครงการอบรมการพูดของชมรมวาทศิลป์และมนุษย์สัมพันธ์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ซึ่งจัดขึ้นทุกปีเพื่อพัฒนาบุคลิกภาพและทักษะการพูดในที่สาธารณะให้กับนิสิตและบุคคลทั่วไปที่สมัครเข้าร่วมโครงการ โดยโครงการนี้ดำเนินการโดยการประสานงานเชิญวิทยากรผู้เชี่ยวชาญทางการพูดหลายท่านเพื่อมาให้ความรู้ดังกล่าว
• เป็นที่ปรึกษาโครงการโต้วาทีน้องใหม่ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ซึ่งเป็นการแข่งขันระหว่างคณะที่จัดขึ้นเป็นประจำทุกปีเพื่อเสริมสร้างความสามัคคีระหว่างคณะ และเป็นกิจกรรมสำหรับนิสิตใหม่ที่ส่งเสริมให้นิสิตกล้าแสดงออก รู้จักการคิดหักล้างด้วยเหตุผล และพัฒนาวาทศิลป์ นอกจากนั้น กิจกรรมนี้ยังเป็นเวทีขั้นต้นในการคัดเลือกตัวแทนจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยเพื่อไปแข่งขันโต้วาทีระดับมหาวิทยาลัยต่อไป
• ร่วมเป็นกรรมการตัดสินการประกวดสุนทรพจน์รอบคัดเลือกตัวแทนสถาบัน สำหรับคัดเลือกตัวแทนของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยไปแข่งขันการประกวดสุนทรพจน์เฉลิมพระเกียรติระดับชาติ ซึ่งจัดโดยสมาคมนิสิตเก่าจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
• เป็นที่ปรึกษาโครงการโต้วาทีอุดมศึกษาชิงโล่ห์พระราชทานสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ซึ่งเป็นการแข่งขันโต้วาทีประเพณีระหว่างตัวแทนจาก 7 สถาบันการศึกษาระดับอุดมศึกษาได้แก่ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย และมหาวิทยาลัยอัสสัมชัญ นอกจากนั้นยังเป็นกรรมการตัดสินในการแข่งขัน รวมถึงการแข่งขันรอบชิงชนะเลิศในปี พ.ศ. 2548-2551
• ร่วมจัดตั้งโครงการแข่งขันโต้วาทีสิ่งแวดล้อมระดับอุดมศึกษาประเภทภาษาไทย ชิงถ้วยพระราชทานสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2550 เป็นต้นมา โดยโครงการนี้เป็นโครงการร่วมระหว่างจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยกับกรมส่งเสริมคุณภาพสิ่งแวดล้อม เพื่อเสริมสร้างจิตสำนึกและความตระหนักในการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมของเยาวชน รวมถึงเป็นการพัฒนาศักยภาพของเยาวชนด้านต่างๆ เช่น สร้างภาวะความเป็นผู้นำ พัฒนาทักษะการพูดในที่สาธารณะ เป็นต้น โดยมีตัวแทนจากสถาบันการศึกษาระดับอุดมศึกษาเข้าร่วมโครงการไม่ต่ำกว่าปีละ 12 ทีม การแข่งขันนี้เป็นการแข่งขันตามรูปแบบ All Asian Style ที่ใช้เป็นรูปแบบการโต้วาทีระดับนานาชาติ จึงจัดให้มีการอบรมรูปแบบการแข่งขันให้กับผู้เข้าแข่งทุกคน ซึ่งนอกจากจะร่วมจัดตั้งโครงการนี้แล้ว ยังร่วมเป็นกรรมการตัดสินการแข่งขันตลอดทั้งโครงการ
• ร่วมจัดตั้งโครงการอบรมและแข่งขันโต้วาทีระดับมัธยมศึกษา “โลกรอดเพราะกตัญญู” ชิงถ้วยพระราชทานสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ ร่วมกับมูลนิธิสถาบันราชพฤกษ์ ในปี 2551 โดยโครงการนี้เป็นโครงการอบรมการพูดและการโต้วาทีตามแบบสากลให้แก่นักเรียนระดับมัธยมปลายจาก 20 โรงเรียน เพื่อให้นักเรียนเหล่านี้สามารถพัฒนากระบวนการเรียนรู้ในการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมไม่ว่าจะเป็นการค้นคว้า การตั้งคำถาม การฟัง การใช้เหตุผลในการโต้แย้งและนำเสนอความคิดเห็นของตนเอง รวมทั้งการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามหลักภาษา ซึ่งนอกจากจะร่วมจัดตั้งโครงการนี้แล้ว ยังมีส่วนร่วมอบรมนักเรียนเหล่านี้และเป็นกรรมการตัดสินการแข่งขันตลอดทั้งโครงการ

• เป็นหัวหน้าเครือข่ายกิจกรรมฝึกงานเทคโนโลยีสะอาด ณ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ซึ่งได้รับการสนับสนุนจากสำนักงานพัฒนาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งชาติ เพื่อจัดให้มีการฝึกงานในรูปแบบที่เป็นการทำงานร่วมกันระหว่างอาจารย์ นิสิต และผู้ประกอบการอุตสาหกรรม ในการนำความรู้ทางวิชาการไปประยุกต์เพื่อเพิ่มศักยภาพในการผลิตของภาคอุตสาหกรรม

• รางวัลผลงานวิจัยดีมาก กองทุนรัชดาภิเษกสมโภช จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ปี พ.ศ. 2549
• รางวัลยกย่องเชิดชูเกียรติอาจารย์ด้านการเรียนการสอนระดับดีมาก กองทุนรัชดาภิเษกสมโภช จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ปี พ.ศ. 2550

หากเปรียบให้อาจารย์เป็นศิลปินที่สร้างสรรค์งานประติมากรรมแล้ว การทำงานวิจัยคงคล้ายกับการหาข้อมูลเพื่อให้ได้รูปปั้นที่แปลกใหม่และน่าสนใจ การสอนคือการลงมือปั้นให้ได้ตามแบบที่ร่างไว้ ส่วนงานกิจการนิสิตนั้นเป็นเทคนิคหนึ่งในการเก็บรายละเอียดให้ผลงานมีความงดงาม ซึ่งหากจะสร้างงานศิลปที่โดดเด่นแล้ว คงขาดขั้นตอนใดขั้นตอนหนึ่งไม่ได้